Thierry, genomineerd voor Gehandicapte Sporter 2010
Nu vraag ik mij af waarom, terwijl een andere sporter het super leuk zou vinden, kijk daarvoor op link hier.
Ik denk dat het voornamelijk komt omdat ik het winnen (of verliezen) van zo een prijs niet echt in de hand heb. Net zoals de Connie van Rietschoten Trofee, hoe kies je een winnaar tussen een Wereldkampioen in een Olympisch klasse en een Volvo Ocean Race zeiler of een transat solo zeiler die met een geïmproviseerde tuigage nog net binnen de tijden de finish haalt. Als “extreem” sporter in hart en nieren (zie wie ik ben op www.paralympicsailing.com), ook nu ik mijn rondjes draai op ruik afstand van havens, ben ik overtuigd dat een solo off-shore wedstrijd zoals de Route du Rhum of de Vendée Globe veel meer van je lichaam en geest vragen dan een potje varen op een Olympisch baan. Maar gelukkig vragen deze totaal verschillende disciplines ook totaal verschillende menselijke eigenschappen. Het is gewoon niet te vergelijken! Maar dit soort prijzen verplicht ons om het te vergelijken en geven een vals beeld van het zeilsport.
En nu wordt aan medesporters in Nederland gevraagd om te kiezen in mijn categorie tussen een zeiler, een tennisster en een tafeltennisster. Wij zijn allemaal Wereldkampioen in ons sport geworden in 2010. Ik zou het echt niet weten, ik zou de neiging hebben om op de mooiste vrouw te kiezen… als man natuurlijk ;-)
Nu dat ik ook lezingen geef met thema “Passie en bevlogenheid op de werkvloer, mijn passie als inspiratie” ben ik gaan na denken over de mensen eigenschappen die een bevloog mens maken. Eén daarvan is de interne attributie stijl, i.a.w een persoon met een interne attributie stijl gelooft dat hijzelf verantwoordelijk is voor het succes of falen van zijn pogingen om een doel te bereiken. Hij schrijft het resultaat toe aan zijn eigen gedrag, zijn eigen karakter en zijn goede en slechte eigenschappen. Een groot interne attributie stijl draagt bij aan bevlogenheid. Bij mij is deze interne attributie stijl zo sterk ontwikkeld dat als ik niet meer de verantwoordelijkheid (of controle) heb over het Proces (met een grote P), ik dan de neiging heb om heel snel van af te stappen.
Nu snap ik waarom ik altijd aan het roer wil zijn op een boot of voorklimmen toen ik nog bergbeklimmer was ;-)
Zo zie je dat een oorspronkelijke positief mens eigenschap ook minder positieve en sociale gevolgen kan hebben. Hoe vaak hoor ik dat ik een egoïst ben. Tja, het is niet makkelijk om aan de wal, in ons doorsnee maatschappij als bevlogen mens te leven.
Ik ga dus naar de NOC-nsf Sport gala omdat ik besef (mijn omgeving helpt om mij dat te realiseren) onderdeel te zijn van een systeem; en zonder dat systeem ik niet de WK en de ISAF World Cup in 2010 had kunnen winnen. Dank aan mijn Sponsoren en in bijzonder aan Delta Lloyd.
En weet je wat: winnen, ook als je niets aan kan doen is toch leuk. Tot 14 december in de RAI. Het schijnt dat het dit jaar anders wordt, zie link.
