Sail for Gold 2011

Ik had mijn grootzeil nog niet eens afgetuigd, toen een klasse meter (measurer) al aan mijn zeilen begon te trekken. Hij wilde mijn fok meenemen om het te meten. Gelukkig kon de coach nog wel mee gaan, anders hadden zij ons zelfgemaakte fokje linea-recta naar de North Sails stand meegenomen om de shape te bekijken. Ik ga inderdaad best wel hard met ons zelf gemaakte zeiltjes... En dat vonden de gevestigde zeilmakers orde niet zo leuk blijkbaar. Je komt er achter dat de klasse meter ook bij North werkt, en dat de coach van de Engelse 2.4mR zeilers ook bij North Sails in dienst is. Wij hebben wel net in de wandelgangen kunnen horen dat de meter getipt is. Het kan ook niet anders als je vandaag niet zo goed vaart en zij jouw voor de tweede dag achter elkaar bij je komen om een “measurement check” te maken.

Het gaat over de afstand tussen de onderste zeillat en de schoothoek. Het blijkt dat het minimum 700mm moet zijn, en op mijn fok is dat latje 600mm van de schoothoek. Wij hebben  zeillaten geplakt in het achterlijk van onze fokken om het trillen van de achterlijk tegen te gaan. Het heeft zo lang geduurd voor dat de klassen regels op de website van de ISAF aangepast werden dat ik nooit gecontroleerd heb wat uiteindelijk de tekst is geweest. En geen andere klasse meter, zeiler of coach heeft mij daarop in het verleden geattendeerd. Resultaat van de Jury rapport: ik krijg voor vandaag voor elke gevaren wedstrijd 4 punten straf. In andere worden: ik kan een eventuele eerste plaats wel vergeten. ik lag nog tweede vandaag. Nu vierde in het algemeen klassement.

Dit is wat ik noem: leren op het harde manier. Maar is dat wel in de “Spirit” van de sport?

In ieder geval “North sails are bastards!!!” Dat de Engelse dat ook begrijpen en weten.

Voor alle resultaten, zie link _{foto's: Thom Touw}