Ronald Naar komt niet meer terug

Als de bergen je leven is, kan je gewoon niet stoppen. De bergen roepen nog steeds, altijd. Ronald leefde voor de bergen. Ik heb hem voor het eerst ontmoet in 1995 toen ik als “jonge hond” ging solliciteren om naar de K2 te gaan. Hij had het toen al begrepen, zonder de hulp van jonge klimmers zou het onmogelijk zijn om de K2 te beklimmen. Daarvoor is de beklimming te technisch. En als jonge klimmer, de K2 was echt een droom. Ben hem nog zo dankbaar mij die kans gegeven te hebben.

Jij, als avonturier, was altijd creatief om expedities te verzinnen buiten de gebaande wegen, zoals met kites naar de Zuidpool of de ijskap in Patagonia oversteken. Ik als jonge klimmer, bijna berggids, kon hem de technische ondersteuning geven en mijn ambitie vervullen. Een samenwerking zou bijna vanzelfsprekend zijn. Alleen het is nooit zover gekomen, eind 1998 brak ik mijn rug na een val tijdens het ijsklimmen. Ik was ineens rolstoelgebonden. Het betekende nooit meer klimmen, maar onze vriendschap en wederzijdse respect zijn altijd ongedeerd gebleven. Jij ging verder zijn avonturen beleven met andere jonge getalenteerde klimmers en ik ben aan het Paralympische zeilen begonnen. Het was altijd gezellig om elkaars successen te delen bij een etentje. In 2007, hadden wij het plan om samen te heliskiën. Een verhaal met foto’s in Ski Magazine moest ons de reis bekostigen. Daar was Ronald ook altijd goed in, artikels verzinnen om zijn avonturen te financieren.

En nu; in april stuurde ik je een mail en ontving als antwoord: “Ik ben op het punt naar Tibet te reizen om ijle lucht te ademen; we spreken in juni wat af”.  Ik vermoedde niet dat je naar de Cho Oyu (8200m) ging, en “gewoon” als deelnemer van een commerciële expeditie. Ik dacht dat je naar meer “originele” doelen wilde. De bergen roepen, maar waarom moest het een 8000’er zijn. Je had al de moeilijkste beklommen, de K2. Je neemt een geheim met je mee; niet velen zullen het begrijpen, maar gepassioneerd leven hoef je niet altijd te begrijpen. Het is iets dat je in je hebt.

Voor foto's in de bergen met Ronald, zie link

En zijn website met adembenemend plaatjes: www.ronaldnaar.nl