IFDS World Championship 2005. Een veslag van Thierry.
Dag 3: Rustdag. Na twee dagen hard waaien en zes races is iedereen aan een dagje rusten toe. Met nog drie races te gaan begint het algemeen klassement zich uit te kristalliseren.
Leider is Damien Seguin uit Frankrijk, goud medaillist van Athene gevolgd door de Duitser Heiko Kröger, meervoudig Wereldkampioen en goud medaillist in Sidney. Ik ben derde met maar één punt voorsprong op Helena Lucas uit Engeland. De laatste twee dagen zullen dus spannend blijven.
Maar deze Wereldkampioenschappen zullen in de herinnering blijven door verschillende gebeurtenissen rondom het evenement. Het begon twee dagen voor de start van het evenement, toen wij 's ochtends vrolijk naar onze steiger liepen. We zagen drie coachboten zonder buitenboordmotoren liggen. Bij twee andere rubberboten waren de gashandels weggenomen. De boot van onze coach Han Beverwijk was ook geheel gestript van elektronische apparatuur. Na een bezoekje van de politie om de schade te constateren blijkt dat 17 buitenboord motoren in de laatste twee dagen in de regio gestolen zijn. Als Nederlanders denken wij direct: het lijkt hier wel Medemblik!
Later op de dag, tijdens het meten van onze boten, verschijnt een IFDS meter met een metaaldetector. Ik heb dat nooit gezien bij een meting. Omdat de boten ook zonder loodballast in de kiel gewogen worden, wordt er gecontroleerd of er geen staal of lood onder aan de kiel in het laminaat verstopt is. Bij de boot van Damien, waarmee hij ook goud in Athene gewonnen heeft, gaat de detector heel hard "piepen" als het langs de onderkant van de kiel gehaald wordt. Alle zeilers kijken elkaar aan. Het vermoeden is duidelijk geworden nadat er een gat in zijn kiel geboord is. Lood schraapsels komen langs het boortje tevoorschijn. Op z'n moment gaat veel door je kop. Ik denk dat het vergelijkbaar is met een situatie waarop je net hoort dat je op doping gepakt bent. Dit is nieuw voor mij; zoiets heb ik nog nooit gemaakt. Zou hij zijn gouden medaille moeten inleveren? Wordt hij verder nog geschorst? De IFDS meters hebben een officiële brief naar de ISAF gestuurd met een rapport van hun bevindingen. Hierbij hebben ze vermeld dat ze vermoeden, dat Damien dezelfde boot tijdens de Paralympics heeft gebruikt. Natuurlijk weten we als zeilers maar al tegoed dat Damien het goud met deze boot heeft gewonnen. In ieder geval, de meeste zeilers lopen nu met een boogje om Damien heen. Ik zie niemand meer met hem spreken en zodra wij van het water afkomen, gaat hij direct weer naar de camping. Om toch aan het evenement deel te nemen heeft hij de boot van zijn teamgenoot geleend. Omdat de onrechtmatigheden op zijn boot voor de start van de wedstrijden geconstateerd zijn, heeft de Jury besloten om hem niet uit te sluiten. Het indrukwekkendste is wel dat hij ook met een "normale" boot het evenement domineert, in ieder geval met veel wind. De grootste bedrieger blijft winnen, onvoorstelbaar!
De laatste en meeste tragische gebeurtenis van deze WK is de verdrinking in de nacht voor het begin van wedstrijden van de vrouw van de meeste gerespecteerde organisator. Niemand weet nog hoe zij in de haven heeft kunnen verdrinken. De wens van de familie is om dit evenement door te laten gaan. De wedstrijden zijn de eerste dag drie uren uitgesteld. Nu, twee dagen later merk je er niets meer van, heel dapper en professioneel van de organisatie. Alle zeilers en coachen hebben daar zeer veel bewondering voor.
Dag 4: de voor laatste dag van het evenement is cruciaal voor mij. De omstandigheden zijn heel anders: 6 tot 8 knopen wind en vlak water. In ons team wordt dat "Hagoort weer" genoemd omdat onze zeilmaker Hagoort in Benthuizen een heel snel licht weer set voor ons heeft ontworpen. Er staan twee wedstrijden op het programma voor vandaag. Na twee perfekte starts eindig ik 3e en 4e, en het opmerkelijke is dat mijn twee directe concurrenten, Heiko en Helena, het veel slechter hebben gedaan dan de dagen met veel wind. Damien is ook met licht weer snel dankzij zijn zelf ontworpen zeilen. Dit betekent dat met nog één wedstrijd te gaan ik zeker ben van mijn derde plaats en ik alleen maar kan stijgen naar de tweede plek met drie punten achterstand op Heiko. Damien is zeker van zijn eerste plaats. Hij hoeft de laatste wedstrijd niet eens meer te varen. Maar tussen Heiko en mij is het nog niet afgelopen, zeker als het nog minder gaat waaien, zoals de meteo voorspelt.
Dag 5: met een zeer 'dun' windje varen wij om 9.00 de haven uit. Ik heb niets te verliezen; ik ben heel ontspannen en zeer gemotiveerd om Heiko het leven zuur te maken. Het wordt dus zeer aanvallend varen vandaag. Zoals ik voorspelde, begint Heiko mij zelfs al twee minuten voor het startschot te volgen als een hondje. Het lukt mij wel om onder hem te starten om zeker te zijn dat hij mij niet gaat 'loeven'. Onze vaarstijl in lichtweer is verschillend. Hij heeft meer hoogte maar minder snelheid. In lichtweer kies ik vaak voor meer snelheid en iets minder hoogte. Tot nu toe heeft deze strategie goed gewerkt. Maar na de start lukt het mij niet om sneller dan hem te gaan. Achteraf gezien denk ik dat ik het eerste rak met iets te dichte fok heb gezeild. De 2.4mR zijn zo gevoelig voor trim technieken in licht weer dat een centimeter meer of minder 'barbeholer' funest kan zijn. Bij de bovenboei verwacht ik dat hij mij tot de 'layline' gaat brengen om vervolgens overstag te gaan en naar de boei te varen. Maar hij gaat gewoon door zodat wij allebei de boei overzeilen. Ik probeer hem nog te loeven, maar zet niet genoeg door zodat hij overstag moet. Ik probeer zelfs te gijpen maar over bakboord blokkeert hij mij de weg naar de boei. Als driekwart van de vloot voorbij is, besluit hij toch nog de bovenboei te ronden. Ik kan alleen nog maar volgen. Toen dacht ik: "OK, de tweede plek kan ik nu vergeten, maar ik kom wel voor je over de finish!". Voor de wind valt weinig te halen, maar bij de 'Gate' onder aan de baan doe ik alsof ik de stuurboord boei wil gaan ronden, daardoor gaat hij dezelfde kant op. Op het laatste moment rijp ik en 'pak' de bakboord boei. Daardoor krijg ik iets meer vrijheid om mijn 'klapjes' te maken. Bij de eerste volgende bakboord-stuurboord ontmoeting midden in het kruisrak passeer ik hem ruimschoots. Bij de finish is zelfs nog één boot tussen hem een ik, maar wel op de 21ste plaats. Het was een mooi Matchrace duel, voor mij in ieder geval zeer leerzaam. Na de race kwam nog Betsy Allisson, Amerikaanse coach en specialist in Matchraces, naar mij toe om mij op mijn fouten te wijzen. Ik heb nog zo veel te leren op het gebied van wedstrijdzeilen, daar door blijft het voor mij super motiverend om verder in de 2.4mR te gaan.
Totaalstand 2.4mR:
1. Damien Seguin - FRA /10 punten.
2. Heiko Kröger - GER / 26 punten.
3. Thierry Schmitter - NED / 29 punten.
4. Helena Lucas - GBR / 36 punten.
5. Megan Pascoe - GBR / 53 punten.
6. Nick Scandone - USA / 54 punten.
7. Ruud van Holsteijn - NED / 29 punten.
8. Jens Andersen - DEN / 65 punten.
19. André Rademaker - NED / 143 punten.
Volgende week donderdag zullen wij naar Elba vertrekken om daar deel te nemen aan de Open WK-2.4mR. Dan kunnen Paralympische zeilers hun krachten meten met de andere 2.4mR-zeilers in de "Open 2.4mR-klasse."
Voor alle resultaten, zie ook de evenement website: www.2005dswc.dk
